تلویزیون دولتی چین اعلام کرد اولین پهپاد ترابری بزرگ جهان نخستین پرواز مستقل خود را در فرودگاهی در شهر <<شی آن>> در شمال غرب چین انجام داده است.
برای دیدم فیلم مورد نظر برروی لینک زیر کییک نمایید:
اگر می خواهید بدانید که آیا امکان تماشای ستارگان از داخل ایستگاه فضاییبین المللی برای فضانوردان ممکن است یا نه، در این مطلب به این سوال پاسخ می دهیم.
گاهی این سوال برای برخی افراد پیش می آید که آیا فضانوردان از داخل
اما شاید بپرسید چطور ممکن است؟ شاید تصاویر ماموریت آپولو از سطح ماه را به یاد آورید که هیچ ستاره ای در آسمان دیده نمی شد و آسمان کاملا سیاه و بی ستاره بود.
تصویری از فضانورد John W. Young در ماموریت آپولو 16 بر سطح ماه
این تصور غلط را ممکن است بسیاری داشته باشند که فضانوردانی که بر سطح ماه فرود آمدند، نمی توانستند هیچ ستاره ای را ببینند. اما دلیل این اتفاق به تنظیمات دوربین های عکاسی ماموریت های آپولو مربوط می شود. تنظیمات نوردهی این دوربین ها به نحوی تنظیم شده بود که بتواند در بازتاب نور شدید از سطح ماه و سفینه، تصویر خوبی را ثبت کند. این فضانوردان گفته اند که می توانستند با قرارگیری در سایه سفینه، ستاره های روشن آسمان را ببینند. همچین هنگامی که به دور ماه و در بخش ناپیدای ماه (از دید ما زمینیان) در گردش بودند، ستاره ها را می توانستند به خوبی ببینند.
همان طور که ما بر روی زمین به آسمانی تاریک در نیمه های شب نیاز داریم تا بتوانیم به تماشای ستارگان نشسته و بیشترین تعداد ستاره را ببینیم، زمانی که در فضا باشید نیز همین اتفاق برای دیدن زیبایی های آسمان لازم است.
نکته جالب درباره ISS این است که فضانوردان آن، در هر شبانه روز، 16 بار شب را تجربه خواهند کرد (در بازه های 45 دقیقه ای). ایستگاه فضایی بین المللی هر 90 دقیقه یک بار، به دور زمین می چرخد و زمانی که در سمت شب زمین قرار بگیرد، تجربه آسمانی بسیار تاریک را برای سرنشینانش رقم خواهد زد.
تصویر زیر یکی دیگر از عکس های ثبت شده توسط فیشر است که ستارگان به روشنی ثبت شده اند.
برای ثبت ستارگان در یک عکس، مهمترین موضوع، نوردهی است. اگر شما روی زمین در جایی باشید که ستارگان بی شماری را ببینید، با گرفتن عکسی معمولی با دوربین یا موبایل خود، نمی توانید هیچ ستاره ای را ثبت کنید. عکاسان آسمان شب نیاز به نوردهی های طولانی مدت دارند تا بتوانند کمان زیبای راه شیری را ثبت کنند. به طور مشابه، فضانوردان ایستگاه فضایی بین المللی نیز به نوردهی های طولانی مدت نیاز دارند تا بتوانند تصاویری همچون تصویر زیبای زیر از کهکشان راه شیری ثبت کنند:
تصویری که از داخل ایستگاه فضایی در سال 2015 ثبت شد. با نوردهی طولانی مدت، یکی از خدمه ایستگاه فضایی توانست چنین تصویر زیبایی از راه شیری را ثبت کند.
در تایم لپس (time lapse یا تصویربرداری زمان گریز) زیر، تعدادی ستاره ظاهر و سپس ناپدید می شوند. البته باید گفت که در اینجا هم هدف اصلی، ثبت تصویر از خود زمین است.
در زمین حداکثر اختلاف دمایی که در یک شبانه روز می تونه اتفاق بی افته ،۴۰ الی ۵۰ درجه سانتی گراد هست. وجود اتمسفر، دریاها و اقیانوس ها به کم کردن ومتعادل کردن این اختلاف دما کمک زیادی می کنه، درحالی که در فضا،دما در موقعیت سایه ممکنه به منهای ۱۰۰ درجه هم برسه و از طرفی دما زیر نور خورشید به ۱۲۰ درجه می رسه و این یعنی اختلاف دمای یک شبانه روز ۲۲۰ درجه. این اختلاف فاحش دما در ۲۴ ساعت یا حتی کمتر از اون، با انبساط و انقباض شدیدی که ایجاد می کنه، می تونه سازه ی ماهواره ها رو خیلی ترد و شکننده بکنه.
فیلم زیر هم اثرات مخرب اختلاف دما رو خیلی خوب نشون میده:
فیلم زیر مربوط به پرش از ارتفاع تقریبا ۴۰ کیلومتری است. می بینیم که برای زنده موندن در این ارتفاع هم لازمه که از لباس مخصوص و کپسول اکسیژن استفاده کرد:
برای مشاهده در لینک زیر:
ناسا در تاریخ 25 جولای یکی از موتورهای RS-25 خود را آزمایش کرد. قرار است قدرتمندترین موشک تاریخ در سال 2019 با این موتور به فضا پرتاب شود.
موتور RS-25
این موشک در مجموع، نیروی پرتابی معادل 8 میلیون پوند (بیش از 3 هزار و 600 تن) تولید می کند و این امر به آن، امکان جابجایی وزنی معادل 11 فیل آمریکایی به فضا را خواهد داد. همچنین قدرتمندترین موشک تاریخ می تواند روزی برای ارسال نخستین فضانوردان به مریخ مورد استفاده قرار بگیرد. این ماموریت برای انجام به منابع بسیار زیادی نیاز دارد و راه اندازی این موشک می تواند خدمات زیادی به صنعت هوا و فضا کند.
برای دیدن کلیپ لینک زیر را کلیلک کنید:
http://gadgetnews.ir/190367/%D9%82%D8%AF%D8%B1%D8%AA%D9%85%D9%86%D8%AF%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE-%D9%85%D9%88%D8%AA%D9%88%D8%B1-rs25-%D9%86%D8%A7%D8%B3%D8%A7/
در شرایطی که اکثر پهپادهای مصرفی نهایتا به سرعت 64 کیلومتر بر ساعت می رسد، کوادکوپترها یا همان پهپادهای رقابتی بر سرعت بیشتر تمرکز دارند و حالا محصولی به نام RacerX معرفی شده که رکورد سریع ترین پهپاد را از آن خود کرده است.
در حال حاضر استارت آپ های زیادی سخت در تلاش هستند که کوادکوپتر سریعی را معرفی کنند که بهتر از رقبا باشد اما در این میان تیمی از مهندسان به سرپرستی رایان گری (Ryan Gury) با معرفی RacerX یک سر و گردن جلوتر از رقبا قرار گرفته اند. مقصود تولید چنین پهپاد هایی، شرکت در لیگ رقابتی پهپاد یا DRL است که از سال گذشته آغاز شد و بهترین پهپادهای رقابتی دنیا را دور هم جمع می کند.
پیش از این نیز تلاش زیادی برای تولید سریع ترین پهپاد مسابقه ای دنیا انجام شده بود که البته به محصول موفقیت آمیزی ختم نشد. به گفته ی این تیم در نمونه ی اولیه، سرعت پهپاد به 289 کیلومتر بر ساعت نیز رسید اما طول 100 متری مسیر را به چنین سرعتی به پایان نرساند.
محصول تکمیلی این پروژه، همان RacerX است که به دو باتری لیتیم پلیمر با ظرفیت 1300 میلی آمپر ساعت مجهز شده و وزن آن به 800 گرم رسیده است. در حال حاضر جزئیات بیشتری از این پهپاد موجود نیست.
جهت مشاهده فیلم پرواز پهپاد به لینک زیر مراجعه نمایید:
درباره این سایت